در نشست پنجم همایش بانکداری نوین و نظام های پرداخت، سه مقاله ارایه شد.
به گزارش روابط عمومی
پژوهشکده پولی و بانکی، این نشست با حضور هیات رییسه دکتر هادی حیدری و دکتر سجاد ابراهیمی برگزار شد.
در این نشست مقاله «طراحی مفهومی اکوسیستم کسبوکار دیجیتال در صنعت بانکداری» توسط هادی سپانلو، محمدعلی ترابیان، وحید اسماعیلی، رضا قسمتی ارایه شد.

در عصر تحول دیجیتال، بانکها با تأثیرات عمیق فناوریهای نوین، تغییر رفتار مشتریان، و انتظارات جدید آنها مواجه شدهاند. به همین دلیل، علاوه بر ارائه خدمات و کارکردهای اصلی خود، باید با همکاری بازیگران مکمل در قالب یک اکوسیستم کسبوکار، این خدمات را جذابتر و کارآمدتر کنند. این پژوهش به بررسی چگونگی ایجاد یک اکوسیستم کسبوکار دیجیتال در صنعت بانکداری میپردازد. تمرکز اصلی این مقاله بر شناسایی و تعریف جریانهای ارزش اکوسیستم بانکداری دیجیتال است که نقشی حیاتی در موفقیت و تداوم فعالیت بانکها دارد. این جریانهای ارزش از طریق همکاریهای اکوسیستمی بین بازیگران مختلف، از جمله بازیگران مکمل و توانمندسازها، شکل میگیرند. هدف این است که بانک به عنوان بازیگر اصلی اکوسیستم بانکداری دیجیتال، علاوه بر حفظ و تقویت جریانهای درآمدی فعلی بتواند با ایجاد ارزشهای جذابتر برای مشتریان خود جریانهای درآمدی جدیدی ایجاد کنند. ساختار اکوسیستم بر مبنای تعاملات معنادار بین بازیگران مختلف طراحی شده تا تحقق این ارزشها را ممکن سازد. توجه به ارزشهای محوری و روابط متقابل بازیگران اکوسیستم، بخش کلیدی این تحقیق است. بیتوجهی به این فرصتها، سهم بانکها را از اکوسیستمهای آینده کاهش خواهد داد.
در ادامه نشست مقاله «توسعه بانکداری اجتماعی: شبکههای بانکداری عاملو هوشمندسازی استقرار شعب سیار» توسط دکترعلی ابدالی ارایه شد .
در این مقاله، دسترسی به خدمات مالی یکی از چالشهای اساسی در مناطق کمتر توسعه یافته است. این دسترسی برای توانمندسازی افراد از طریق سرمایهگذاری برای آینده خود، راهاندازی یک کسبوکار یا پسانداز بسیار مهم است و عدم دسترسی به این خدمات موانعی برای خلق شغل، رشد اقتصادی و توسعه ایجاد میکند. در چشم انداز در حال تحول سریع خدمات مالی، شبکههای بانکداری عامل به عنوان یک سنگ بنای راهبردی برای بانک ها ظاهر شده است که هدف آنها گسترش دامنه دسترسی به فراتر از شعب است.
توسعه شبکههای بانکی عامل میتوانند اقتصادهای محلی را با ارائه دسترسی به خدمات مالی برای افراد، کارآفرینان و کسبوکارها بهبود بخشند و نه تنها به بهبود معیشت افراد ساکن در این مناطق بلکه به رشد اقتصادی بیشتر کمک کنند. شبکههای بانکی عامل به عنوان یک ابزار راهبردی با ارتقاء شمول مالی، تحرکبخشی اقتصادهای محلی، تسهیل در دسترسی به تأمین مالی و اشتغالزایی میتوانند به طور موثری شکاف دسترسی به خدمات مالی را کاهش داده و زمینه رشد اقتصادی را فراهم آورند.
این مقاله با بهرهگیری از مدل توسعه شبکههای بانکی عامل، به ارائه مدل بانکداری اجتماعی در بانک سینا میپردازد که هدف اصلی آن افزایش دسترسی مالی از طریق راهحلهای نوآورانه مانند شبکه بانکداری عامل ، استقرار شعب سیار و الگوریتمهای هوشمند متناسب با نیازهای مناطق محروم است.
مقاله سوم نیز با عنوان «انتخاب استراتژی بهینه؛ تحول دیجیتال بر بسترهای سنتی یا ایجاد نئوبانک و هوشمندسازی» توسط فرشید فرخنژاد، هادی سپانلو، مسعود نارنجی ارایه شد.
در این مقاله به بررسی چالشهای گذار به نئوبانک و هوشمندسازی در سیستم بانکی ایران پرداخته شده و برای تحلیل چالشها از روششناسی سیستمهای نرم استفاده شده است. این تحقیق با شناسایی موقعیت مسئله و جمعآوری دادهها از طریق مصاحبه و بررسی اسناد مرتبط، به شفافسازی نواقص و ناکارآمدیهای موجود در استراتژیهای فعلی دیجیتالسازی بر بسترهای سنتی پرداخته است. یافتهها نشان میدهند که زیرساختهای قدیمی و عدم سرمایهگذاری در نوآوری، مانع از پاسخگویی بانکهای سنتی به نیازهای جدید مشتریان و حرکت به سوی تحول دیجیتال میشود. با توجه به شرایط محیطی، پیشرفت فناوری و انتظارات جدید مشتریان، تحول دیجیتال بر بسترهای سنتی ناکارآمد است و نیاز به تغییر به سوی مدلهای نوآورانه و دیجیتال به وضوح احساس میشود. در نهایت، مدل مفهومی ارائهشده در این مقاله به شناسایی روابط علّی و ناکارآمدیها کمک کرده و ضرورت تغییر رویکرد به نئوبانکها و بانکداری هوشمند را برجسته میکند. این پژوهش نشان میدهد که اتخاذ استراتژیهای جدید، بهبود تجربه مشتری و همکاری با فینتکها، میتواند راهگشای تحول در صنعت بانکی ایران باشد.