به گزارش روابط عمومی پژوهشکده پولی و بانکی، در این کارگاه آموزشی که به زبان انگلیسی برگزار می‌شد، آقای اسکینر در ابتدا با اشاره به درس‌های آموخته شده از بحران مالی جهانیبه چگونگی منجر شدن این درس‌آموخته‌ها به نوآوری‌های جدید در بخش مالی پرداخت و اظهار داشت: مطالبات غیرجاری (NPLs)  و نحوه مدیریت ریسک، نیاز حیاتی به بهبود شیوه‌های مدیریت ریسک را برجسته کرد. به عبارت دیگر سطح بالای وام‌های غیرجاری در طول بحران اهمیت ارزیابی و مدیریت ریسک اعتباری قوی را نشان داد. این امر منجر به توسعه ابزارها و تکنیک‌های مدیریت ریسک پیشرفته‌تر شده است.
اسکینر اصلاحات نظارتی قابل توجه با هدف افزایش مقاومت سیستم مالی را از دیگر اقدامات پس از بحران ارزیابی کرد و افزود: این اصلاحات شامل افزایش الزامات سرمایه، استرس‌تست‌ها و نظارت پیشرفته بر مؤسسات مالی است که بانک‌ها را به نوآوری در فناوری‌های انطباق و مدیریت ریسک سوق داده است.
پس از آن اسکینر به بحث تحول دیجیتال پرداخت و اظهار داشت: بحران مالی جهانی پذیرش فناوری‌های دیجیتال در بانکداری را تسریع کرد و باعث شد تا بانک‌ها به طور فزاینده‌ای به راه‌حل‌های دیجیتال روی آورند تا کارایی را بهبود بخشند، هزینه‌ها را کاهش دهند و تجربه مشتری را ارتقا دهند. این شامل استفاده از هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین و فناوری بلاکچین است.
اسکینر در ادامه اینگونه بحث کرد که: بحران مالی جهانی همچنین راه را برای ظهور شرکت‌های فین‌تک هموار کرد که محصولات و خدمات مالی نوآورانه‌ای را معرفی کرده‌اند. اسکینر تأکید کرد که بانک‌های سنتی اکنون با شرکت‌های فین‌تک همکاری می‌کنند تا از تخصص فناوری و چابکی آن‌ها بهره‌مند شوند. این همکاری نوآوری را تقویت کرده و توسعه راه‌حل‌های مالی جدید را پیش می‌برد. پس از بحران، تمرکز بیشتری بر نوآوری‌های مشتری‌محور وجود داشته است. بانک‌ها اکنون نیازها و ترجیحات مشتریان خود را در اولویت قرار می‌دهند که منجر به ایجاد محصولات مالی شخصی‌سازی شده و کاربرپسندتر می‌شود. اسکینر تأکید کرد که این تغییر برای ایجاد اعتماد و وفاداری در میان مشتریان بسیار مهم است.
در ادامه این کارگاه آقای اسکینر به تأثیر BigTechهابر خدمات مالی پرداخت و تأکید کرد که شرکت‌هایBigTechمانند آمازون، گوگل، مایکروسافت و اپل به طور فزاینده‌ای بر بخش خدمات مالی تأثیر می‌گذارند. آن‌ها به طور مستقیم بانک نمی‌شوند، اما خدمات مالی ارائه می‌دهند که با محصولات بانکی سنتی مانند پرداخت‌ها، وام‌ها و کیف پول‌های دیجیتال رقابت می‌کنند.
او تأکید کرد که BigTechها اغلب به جای تبدیل شدن به بانک‌، با بانک‌ها همکاری می‌کنند. این شراکت‌ها به BigTechها اجازه می‌دهد تا از تخصص فناوری خود بهره‌مند شوند، در حالی که بانک‌ها زیرساخت‌های مالی و انطباق نظارتی را فراهم می‌کنند. همچنین BigTechها به خاطر رویکرد مشتری‌محور خود شناخته می‌شوند که انتظارات مشتریان در بانکداری را تغییر می‌دهد. آن‌ها بر تجربه‌های کاربری منحصربه‌فرد، راحتی و راه‌حل‌های نوآورانه تمرکز می‌کنند که بانک‌های سنتی را به تطبیق و نوآوری وادار می‌کند. در مجموع بانکداری آینده متفاوت خواهد بود و ماهیت آن به دلیل پیشرفت‌های فناوری و تغییر انتظارات مشتریان در حال تحول اساسی است.
در ادامه آقای اسکینر با بیان اینکه «در آینده بانک‌های امروزی وجود نخواهند داشت، اما بانکداری کار خواهد کرد» اظهار داشت: در حالی که بانک‌های سنتی ممکن است با تهدیدات وجودی مواجه شوند، عملکردهای اصلی بانکداری همچنان تکامل خواهند یافت و از طریق پلتفرم‌ها و فناوری‌های جدید ارائه خواهند شد. همچنی وی با نقل و قولی از برت کینگ مبنی بر اینکه «بانک‌ها در پنج سال آینده از تغییراتی که در پنجاه سال گذشته داشته‌اند، بسیار متفاوت‌تر خواهند بود» پیش‌بینی کرد که سرعت تغییرات در بخش بانکداری به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت، که توسط تحول دیجیتال و نوآوری هدایت می‌شود.
 در ادامه اسکینر در پاسخ به سوالی در خصوص به نقش و جایگاه رگولاتوری بانک‌های مرکزی در آینده، اظهار داشت: بانک‌های مرکزی به طور فزاینده‌ای در حال بررسی توسعه CBDCهابه عنوان پاسخی به محبوبیت رو به رشد ارزهای دیجیتال هستند. او تأکید کرد که CBDCها به عنوان راهی برای بانک‌های مرکزی برای حفظ کنترل بر سیستم پولی در حالی که یک جایگزین دیجیتال برای ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند، دیده می‌شوند. البته که ایجاد تعادل میان حمایت از نوآوری و حمایت از یکپارچگی اقتصاد کلان و صیانت از ثبات مالی برای بانک‌های مرکزی اصلاً آسان نیست.
در همین راستا اسکینر به اصطکاک ذاتی بین ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز و CBDCها اشاره کرد و افزود: در حالی که ارزهای دیجیتال یک جایگزین غیرمتمرکز ارائه می‌دهند، اما چالش‌هایی نیز دارند، مانند فروپاشی استیبل‌کوین‌هایی مانند ترا-لونا. این امر باعث شده است که دولت‌ها توسعهCBDCهارا برای ارائه یک ارز دیجیتال پایدار و تنظیم‌شده تسریع کنند. البته که در این مسیر چالش‌هایی هم وجود دارد. مثال‌هایی مانند یوان دیجیتال در چین وeNaira در نیجریه نشان دادند که علی‌رغم تلاش‌های دولت، این پروژه‌ها تاکنون نتوانسته‌اند به پذیرش قابل توجهی دست یابند و از نظر من این مسئله به کمبود اعتماد به مقامات و ترجیح برای راه‌حل‌های پرداخت دیجیتال موجود مرتبط است.
اسکینر همچنین بر نیاز به اصلاحات نظارتی برای اطمینان از ثبات و امنیت سیستم مالی تأکید کرد و اضافه‌ کرد: بانک‌های مرکزی و ناظران باید در فناوری‌های انطباق و مدیریت ریسک نوآوری کنند تا با چشم‌انداز مالی در حال تحول همگام شوند.
این صاحب‌نظر حوزه فناوری‌های مالی در پایان آینده‌ پول را اینطور ترسیم کرد که پول‌های دیجیتال، از جمله CBDCها، سیستم مالی را متحول خواهد کرد و این پول شخصی‌تر، امن‌تر و کارآمدتر خواهد شد و در نهایت نحوه تعامل ما با خدمات مالی را تغییر خواهد داد.
در پایان این کارگاه آقای کریس اسکینر به پرسش‌های برخی از حضار این نشست پاسخ دادند.